In een wereld die soms verdeeld lijkt te zijn door verschillende overtuigingen, was er eens een man die met open armen stond voor iedereen, ongeacht hun geloof. Zijn leven was een toonbeeld van liefde, acceptatie en harmonie tussen mensen van verschillende religieuze achtergronden. Bij zijn afscheid kwamen Rooms-Katholieken, Moslims, Zwaar Gereformeerden en PKN-leden samen om te rouwen en te vieren hoe mooi het leven en verdriet elkaar kunnen vinden en verbinden, als we maar openstaan voor elkaar.
De herinneringen die tijdens de afscheidsdienst werden gedeeld, vertelden verhalen van hoe hij onbaatzuchtig zijn tijd en middelen met anderen deelde, zonder daarbij te oordelen over hun geloofsopvattingen. Hij zag het beste in mensen, ongeacht waar ze in geloofden, en hij geloofde dat we sterker werden wanneer we samenkwamen en elkaars verschillen omarmden.
Voor de buitenwereld was deze man een symbool van verbinding. Zijn medemenselijkheid ging verder dan dogma’s en tradities; het omarmde de kernwaarden van elk geloof – compassie, liefde en vergevingsgezindheid. Het was een levende herinnering dat we, ondanks onze verschillen, één menselijke familie zijn.
Het bijzondere afscheid van deze man zal voor altijd in onze harten voortleven als een inspiratiebron voor een wereld waarin we met open armen elkaars geloof en cultuur omarmen. Zijn nalatenschap zal voortleven in de verbinding die hij tot stand bracht en de hoop die hij in ons allen plantte om een wereld te creëren waarin liefde en begrip de boventoon voeren.
Patty-Lou | Getijden Uitvaartzorg
