Begraven of Cremeren

Begraven of Cremeren: eeuwige keuzes.

Delen
Delen
Delen
Delen
Delen

Het moment dat we afscheid moeten nemen van een geliefde is altijd aangrijpend. Naast het verwerken van emoties worden we ook geconfronteerd met praktische beslissingen, zoals de keuze tussen begraven en cremeren. Deze eeuwenoude beslissing brengt persoonlijke voorkeuren, culturele, kerkelijke overwegingen en financiële aspecten samen.

Begraven, diep verankerd in tradities, biedt nabestaanden een tastbare plek om te herdenken. Een grafsteen of monument kan een fysiek anker zijn voor rouwverwerking en een plaats van reflectie. Voor sommigen biedt het idee van rusten in vrede in de aarde (zielen)troost, terwijl anderen zich zorgen maken over de ruimte die dit inneemt en de mogelijke milieueffecten.

Cremeren

Aan de andere kant staat cremeren, een keuze die steeds populairder wordt vanwege de flexibiliteit die het biedt. Bij cremeren wordt het lichaam van de overledene blootgesteld aan intense hitte, meestal tussen 1400 en 1800 graden Fahrenheit (760-982 graden Celsius), in een speciaal ontworpen crematieoven. Deze hitte verbrandt het lichaam en vermindert het tot fragmenten en as. Lichaam-omhulsels (kist e.o.) worden altijd mee-gecremeerd.

De tijd die nodig is voor het cremeren varieert afhankelijk van factoren zoals het gewicht en de grootte van het lichaam, evenals het type crematieoven dat wordt gebruikt. Doorgaans is dit 1,5 uur. Na het cremeren worden de overgebleven fragmenten en as overgebracht naar een koelruimte om af te koelen voordat ze worden verwerkt. Na de afkoelperiode worden de overblijfselen vermalen tot een fijne poederachtige consistentie, meestal met behulp van een machine genaamd een cremulator. Overgebleven (medische) metalen worden eruit gehaald en gerecycled. De resulterende as wordt vervolgens in een urn geplaatst of aan de nabestaanden overhandigd, afhankelijk van de vooraf besproken wensen. Overigens kan een urn dan worden geplaatst in een urnenmuur (columbarium) op een begraafplaats | bij een crematorium of worden begraven/bijgezet in een graf.
Voor mensen met een nomadische levensstijl kan cremeren een manier zijn om de band met hun overleden dierbare te behouden, ongeacht waar ze zich bevinden.

Begraven

Naast emotionele overwegingen spelen financiële aspecten een belangrijke rol. Begraven kan aanzienlijke hogere kosten met zich meebrengen dan cremeren, zoals grafrechten, graf- en begraafplaatsonderhoud. Dit kan druk leggen op de financiële situatie van de nabestaanden. Wil je een ‘eigen graf | familiegraf’, waar je zelf bepaalt wie daarin worden begraven, dan betaal je grafhuur. Dat is altijd minimaal 10 jaar vanwege de verplichte ‘grafrust’. Er is dan altijd 1 persoon, een rechthebbende, die tekent voor alle verantwoordelijkheden voor dat graf. Hij of zij is ook de persoon die bepaalt wie in het graf mogen worden bijgezet. Overigens kunnen er vaak meerdere personen in een familiegraf dan de doorgaans ‘gebruikelijke’ 2 of 3. Als de grafrust van 10 jaar namelijk is verstreken, mogen overledenen worden ‘samengevoegd’, zodat een plek vrijkomt, en overledenen mogen uit het graf worden gehaald. Veelal gaan de resten dan naar het knekelgraf op de begraafplaats. Dit wordt ook wel ‘het grafschudden’ of ‘grafruimen’ genoemd.
Een alternatief is een zogenaamd algemeen graf. Je deelt het graf dan met 2 andere onbekenden en er is 1/3 ruimte aan de bovenzijde van het graf om een gedenkteken te (laten) plaatsen. Na de wettelijke grafrust van 10 jaar mag het graf in principe worden ‘geruimd’ door de begraafplaats. Je krijgt dan bericht als, dan en wanneer dat gebeurt en kunt dan altijd evengoed nog kiezen voor een herbegrafenis naar een eigen- |familiegraf.

Uiteindelijk is de keuze tussen begraven en cremeren een intieme beslissing die gebaseerd is op persoonlijke waarden, overtuigingen en praktische overwegingen. Het is belangrijk om openlijk te communiceren met dierbaren over wat voor iemand belangrijk is bij het afscheid nemen. Ongeacht de keuze die wordt gemaakt, herinnert deze beslissing ons eraan dat de manier waarop we afscheid nemen een diepe weerspiegeling is van hoe we hebben geleefd en geliefd.

In een volgende blogpost vertel ik iets meer over resomeren. 

Patty-lou | Uitvaartbegeleider
Getijden Uitvaartzorg

Facebook
WhatsApp
Twitter
LinkedIn
Pinterest